Bhagavad Gita: Chapter 17, Verse 7

ஆஹாரஸ்த்¹வபி¹ ஸர்வஸ்ய த்¹ரிவிதோ⁴ ப⁴வதி¹ ப்¹ரிய: |

யஞ்ஞஸ்த¹ப¹ஸ்த¹தா² தா³னம் தே¹ஷாம் பே⁴த³மிமம் ஶ்ருணு ||7||

ஆஹாரஹ----உணவு; து----உண்மையில்; அபி—-கூட; ஸர்வஸ்ய--—அனைவருக்கும்; த்ரிவிதஹ----மூன்று வகையானது; பவதி—--ஆகும்; ப்ரியஹ----பிரியமானவரே; யஞ்ஞம்--—தியாகம்; தபஹ--—துறவரங்கள்; ததா—-மற்றும்; தானம்--—கொடை; தேஷாம்—--அவற்றின்; பேதம்--—வேறுபாடுகளை; இமம்--—இந்த; ஶ்ருணு--—கேள்.

Translation

BG 17.7: மக்கள் விரும்பும் உணவு அவரவர் விருப்பத்திற்கேற்ப உள்ளது. துறவறம் மற்றும் தொண்டு ஆகியவற்றை விரும்புவர்களுக்கும் இதுவே உண்மை (அல்லது முன்னோடியாக). இப்போது என்னிடமிருந்து வேறுபாடுகளைக் கேள்.

Commentary

மனமும் உடலும் ஒன்றையொன்று பாதிக்கின்றன. இவ்வாறு, மக்கள் உண்ணும் உணவு அவர்களின் இயல்புகளை பாதிக்கிறது. சா²ந்தோ³க்³ய உப¹நிஷத³ம், நாம் உண்ணும் உணவின் மிகக் கரடுமுரடான பகுதி மலமாக வெளியேறுகிறது; நுட்பமான பகுதி சதையாகிறது; மேலும் நுட்பமான பகுதி மனமாக மாறுகிறது (6.5.1) என்று விளக்குகிறது . மீண்டும், அது கூறுகிறது: ஆஹார ஶுத்³தௌ⁴ ஸத்¹த்¹வ ஶுத்³தி⁴ஹி (7.26.2) ‘தூய்மையான உணவை உண்டால், மனம் தூய்மையடைகிறது.’ இதற்கு நேர்மாறானதும் உண்மைதான்—தூய்மையான மனம் கொண்டவர்கள் தூய்மையான உணவுகளை விரும்புகிறார்கள்.